Vandaag is het 10 jaar geleden dat mijn moeder overleden is. Ze was 73 en sukkelde al heel lang met haar gezondheid. De laatste jaren van haar leven was ze zo dikwijls in het ziekenhuis, dat toen ze stierf, ik een zekere opluchting voelde. Ze was nu eindelijk uit haar lijden verlost. Haar te moeten verliezen deed mij natuurlijk ook veel verdriet.
Zelfs nu nog heb ik het er soms moeilijk mee en bijna dagelijks zijn er zoveel grote en kleine dingen die mij aan haar herinneren. Het grote verdriet is nu verwerkt, maar een mama blijft toch altijd een speciaal plaatsje houden in je hart.
Een bezoekje af en toe aan haar graf, op speciale dagen een bloemetje neerzetten en in gedachten nog eens met haar praten, dat kan soms helpen als het weer eens moeilijk gaat in het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten