Van een buur hadden wij een oud fietsje gekregen. Wij hadden dit wat opgepoetst, een nieuwe bel en steunwieltjes gekocht en klaar was de fiets voor Oksana. Maar ons kleindochter die was bang.
Zij had bij haar mama een nieuwe fiets gekregen en daar was ze blijkbaar eens mee gevallen. Niks ergs, maar toch durfde ze niet meer rijden. Na wat aandringen van ons, wou ze het toch nog eens proberen. Heel onzeker stapte ze op de fiets, ze begon te trappen en het lukte. Ze was blij natuurlijk en opa en oma waren dat ook.
Nu nog leren rijden zonder steunwieltjes, maar dat zal waarschijnlijk nog niet voor direct zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten