Afscheid van ons buurvrouw.

Vorige week is ons buurvrouw veel te jong gestorven. 59 jaar was ze geworden. We woonden al meer dan 32 jaar naast elkaar; zo nu en dan eens een babbeltje met Linda, dat kon plezant zijn en na al die jaren ontstond er toch een speciale band.

Ze was al een tijdje ziek, maar we dachten dat ze zou genezen. In april van vorig jaar kreeg ze geheel onverwachts te horen dat de kanker was uitgezaaid en er niets meer voor haar kon worden gedaan.

Maar zoals we Linda altijd gekend hebben, ze gaf niet vlug op, ze bleef ongelooflijk vechten tegen haar ziekte en de pijn en ze trachtte nog zoveel mogelijk door te gaan met haar leven. Af en toe kwam ze nog eens langs, maar ze wilde ons niet lastigvallen met haar zorgen, zo zei ze. En als het haar dan toch eens te veel werd, lieten we haar vertellen en wij luisterden, want dat was jammer genoeg het enige wat we voor haar nog konden doen. Ook wij voelden verdriet en leefden met haar mee. De laatste weken kwam ze niet meer buiten en vorige dinsdag werd ze uit haar lijden verlost en is ze overleden.

We zullen haar zeker missen om zoveel kleine dingen. Ook op de warme zomeravonden, toen we samen met andere buren buiten zaten, kwam ons buurvrouw graag wat meebabbelen. Dit jaar mag de zomer nog zo mooi zijn, Linda zal er niet meer bij zijn.